ارین داونی هاورتون به نویسندگان این اثر گفته است که زمانی در گذشته، کتابخانه از او خواسته بود تا از مجموعه کتب نوجوان، کتابهایی را انتخاب کند که ممکن بود برای کاربران جوان بیش از حد بالغ بوده باشند و آن کتابها را به بخش جدیدتری تحت عنوان "نوجوان سن بالاتر" منتقل سازد. او از این کار سر باز زده بود. او با خود فکر کرده بود، "اگر من به این کار تن دهم، در کوتاه زمانی، دیگر هیچ کتاب دیگری در در مجموعه کتب نوجوان معمولی باقی نخواهد ماند؟" در نهایت، با کمک بیانیه ALA در مورد برچسب زنی و محتوا، ارین مدیریت کتابخانه را متقاعد به پذیرش دیدگاهش کرده بود. این یک ریسک بود؟ کاملاً همین طور است. نه تنها ارین به صراحت با مافوق خود مخالفت کرده بود بلکه، او به دفاع از نوجوانان و درست دسترسی آنها به کتب مختلف برخاسته بود.