استدلال من اینست که مدرسان و دانشجویان مدیریت، از دانش فلسفه ی غرب بهره می گیرند. به این ترتیب، بررسی شش موضوع اصلی فلسفه ی غرب را پیشنهاد می نماییم: شجاعت، عقل گرائی، مثبت گرائی، خیال گرایی، هستی گرایی و پسانوگرایی. این نظرسنجی نشان می دهد که تدریس موضوعات غالب در آموزشگاه های مدیریت، دارای مبانی فلسفی قابل تشخیص هستند: قدرت در روابط انسانی یک مفهوم حماسی است؛ موضوع مورد آموزش در مدیریت، موضوع انحطاط عقلانی است و اعتقاد بر این که تحقیق باید یک سرمایه استنتاجی بدون ارزش باشد، نتیجه ی مثبت گرایی است. علاوه بر این، اهمیت نوآوری، یک موضوع واهی است: پذیرش مسئولیت شخصی تصمیمات توسط فرد، یک تقاضای واقع گرایانه ی متمایز است؛ و این ایده که وجود جهان و انسان بدون پایه های استوار است، پیام غالب پسانوگرایی می باشد. تمام نویسندگان مهم در زمینه ی مدیریت، به صورت آگاهانه یا غیر آگاهانه، حداقل در یکی از این عقاید مرسوم نقش دارند. آموزش مدیریت کامل نمی گردد مگر تلاش به درک آنها نماییم.